همرنگ آب

.

مثل قدیما، باز دلم می‌خواهد بعد از نماز، سر سجاده به پهلو بخوابم. دستانم را بذارم زیر سرم، هردو پایم را کمی به داخل شکم خم کنم و چادر را هم کامل رویم بندازم. مثل پرنده‌ای سرگشته که به آشیانه‌اش برگشته و در آغوش آرامش آسوده خاطر به خواب رفته.

دوست دارم همچنان به امید دیدن یک خواب شرین، یک انذار، یک راهنمایی؛ سر سجاده چشمانم را ببندم و بخواب بروم. هرچند، حتی اگر خوابم هم نبرد و خواب شیرینی هم نبینم، این حس چنان آبی بر روی آتش وجودم می شود که انگار از نو متولد شده‌ام.

.

خسته‌ام؛ خیلی خسته‌؛ از این دوندگی‌های بی حاصل کلافه شدم؛ یک پازل اساسی از تمام زندگی‌م گم شده و هرچی می‌گرذم انگار بیشتر ازش دور می‌شم.

.

.

.

 تم پست: «خاکسترم نکن» و «آسمان همیشه ابری نیست» - محسن یگانه