فرداهایی دیگر

ای کاش سازمان سنجش برای اون دسته از آدمایی که هزینه ثبت نام رو پرداخت می‌کنند ولی شرکت نمی‌کنند هم در فرم ثبت نامی سال های آینده شرایطی رو در نظر می‌گرفت!

نیت فاسد هدف را هم به کپک می‌کشاند

.

با نیت کار کن. مثلا در حمام خودت را به این نیت بشوی که داری نفست را از صفات رذیله و از هوی و هوس و آرزوهای دور و دراز می‌شویی. سرت را به این نیت اصلاح کن که داری گناهان و خیالات باطل را از وجودت قیچی می‌کنی. سرت را به نیت شانه کردن سر یک یتیم شانه کن. خانه را که جارو می‌زنی و لباس‌ها را که می‌شویی، به نیت بیرون ریختن دشمنان اهل بیت (علیهم السلام) از زندگی و وجودت انجام بده. چند وقت که با نیت کار کردی، آن وقت ببین که نور همه فضای زندگی‏ات را پر می‏کند و راه سیرت باز می‏شود. «حاج اسماعیل دولابی»

هر فردی تا یک برهه زمانی، پیش از آنکه بخواهد دوره‌های آکادمیک خاصی را بگذراند، مسئول نقشه‌کشی، معماری، بنایی، فضاسازی، طراحی داخلی و خارجی ساختمان زندگی خودش است و اوست که با حق انتخابی که دارد طرح و رنگ زندگی‌اش را از جز گرفته تا کل رقم می‌زند. باید به خوبی مباحث مدیریت زمان و مکان را بشناسد، اینکه اسکلت فلزی استفاده کند یا چوبی، فونداسیون حجیم باشد یا کم وزن، سقف سازه‌اش شیب‌دار باشد یا ساده، چگونگی تعداد پنجره‌ها و شکل آنها، دکوراسیون فضای داخلی، نمای فضای خارجی و غیره؛ همه و همه را خودش با دست خودش قرار می‌دهد و باید حواسش به خشت اول و کجی دیوار در ثریا هم باشد. بخش هیجان انگیز و قابل تاملش اینجاست که می‌توان برای هر دوره زندگی یک سازه مخصوص داشت و یا آنکه همه را تفکیک شده بر روی هم سوار کرد و در نهایت یک برج بلند تحویل گرفت.

 

عاشقانه آرام همچون بمب ساعتی

6آدم بزرگ سال در یک فضای یک متر در یک متر به زور عجله و کمبود وقت ایستاده ایم؛ صورت در صورت هم؛ چشم در چشم. همزمان با شنیدن صدای ظریفی مثل صدای شکم یک انسان گرسنه همهمه حاکم در این فضای یک متری، در یک صدم ثانیه به سکوت تبدیل می‌شود. در این فضای تنگی که با هزار پوزش و زور دکمه طبقه مورد نظر را زدم اصرار دارد که تلفن همراهش را از جیبش در آورم. با هزار بدبختی گوشی را که به دستم رساندم چنان قربان صدقه گوشی رفت که به یک آن به یاد فیلم‌های تخیلی دوران جدید افتادم و تصور کردم با موجود زنده‌ای صحبت می‌کند. «الهی قربونش برم بچه‌ام گشنه‌اش شده. 50سالشه‌ها ولی مثل جوونای 12ساله غذا می‌خوره»!!!!!

پیشرفت فناوری بجای اینکه باعث پیشرفت انسان‌ها شود بیشتر باعث پسرفت عقلشون شده! واقعا راست گفتند که فناوری مثل یک شمشیر دولبه است و هر روز یک وجه و یک بعد از شخصیت و زندگی انسان را هدف قرار می‌دهد.

.

پ.ن: pou نام یک بازی بر روی سیستم عامل اندروید است که از کودکی تا بزرگسالی ما پدر یا مادر آن هستیم.

دنیای اسرارآمیز خاطرات

ما، به عنوان آدمیزاد، چیزی نیستیم مگر آنچه می‌دانیم؛ و آنچه می‌دانیم چیزی نیست مگر آنچه به ذهن سپرده‌ایم. هستی ما بدون محفوظات‌مان، بدون حافظه‌مان، معنی‌ای ندارد. هویت، شناخت، دانش، مهارت و خاطرات ما، همه و همه، بخشی از محفوظات ما است.

بعضی روزها، دوران‌ها و یا سنت‌ها آنقدر شیرین و دلچسب‌اند که آدم از ترس از دست دادنشان، دلش نمی‌خواهد برای یک لحظه هم چشمانش را ببندد چه رسد به آنکه بخوابد. برخی اوقات استرس هم چاشنی پر حرارت این روزها، دوران و یا سنت‌ها است. در این لحظه دلم می‌خواهد همچون«مجید دلبندم»؛ شخصیت کارتونی دوران نوجوانی‌ام؛ دستانی به بلندای چند متر داشته باشم تا بتوانم تمام این خوشی‌ها و شیرینی‌ها را چنان در آغوش بگیرم که پیوند کوالانسی بین‌مان برقرار شود تا آخر عمر.

.

پ.ن: امروز یکی از بهترین روزهایی بود که برای هر خواهری پیش می‌آید.

وقتی «حادثه» کفش پاشنه بلند می‌پوشد

.

تنظیمات اولیه حوادث و تلخی‌های موجود در لایه به لایه زندگی هر فردی، بر روی بی صدا تنظیم شده است. ماهیت آنها به گونه‌ای است که تنها چند هزارم ثانیه پیش از وقوع با سروصدای زیاد از پیله خود بیرون می‌آیند. اما گاهی، درست زمانی که حواست به لایه درونی زندگی‌ات است، سروصدای حوادث دیگران، که به انگار نسبت به قبل کفش پاشنه بلند به پا کرده‌اند، تو را به یک آن متوجه صدای قدم‌های حوادث در اطرافت می‌کند. تازه متوجه می‌شوی پیشگری صددرصد بهتر از درمان است و حادثه هم هیچ‌گاه خبر نمی‌کند.

.

پ.ن: هیچ وقت حوادث رانندگی را اینقدر از نزدیک، آن هم از طرف نزدیکترین فامیل لمس نکرده بودم.

rishter.ir

.

هیچ وقت مثل الان از دیدن پیام فوق دلم نگرفته بود. مقصر هیچ وقت مهم نیست. شاید که نه، قطعا راه حل‌های انتخابی حرف اول را می‌زند.

آشیانه‌ام تویی

.

مثل قدیما، باز دلم می‌خواهد بعد از نماز، سر سجاده به پهلو بخوابم. دستانم را بذارم زیر سرم، هردو پایم را کمی به داخل شکم خم کنم و چادر را هم کامل رویم بندازم. مثل پرنده‌ای سرگشته که به آشیانه‌اش برگشته و در آغوش آرامش آسوده خاطر به خواب رفته.

دوست دارم همچنان به امید دیدن یک خواب شرین، یک انذار، یک راهنمایی؛ سر سجاده چشمانم را ببندم و بخواب بروم. هرچند، حتی اگر خوابم هم نبرد و خواب شیرینی هم نبینم، این حس چنان آبی بر روی آتش وجودم می شود که انگار از نو متولد شده‌ام.

.

خسته‌ام؛ خیلی خسته‌؛ از این دوندگی‌های بی حاصل کلافه شدم؛ یک پازل اساسی از تمام زندگی‌م گم شده و هرچی می‌گرذم انگار بیشتر ازش دور می‌شم.

.

.

.

 تم پست: «خاکسترم نکن» و «آسمان همیشه ابری نیست» - محسن یگانه